ترغیب اطرافیان به تفکیک زباله

وقتی تعداد بطری‌های آب مصرفی ورزشکاران باشگاه در خیابان نسترن محله سجاد زیاد شد، زهرا غیور به‌عنوان یکی از گردانندگان این باشگاه، به فکر تفکیک زباله افتاد. از همان موقع، این فرهنگ در خانواده‌اش نهادینه شد. حالا دو سال از آن ماجرا می‌گذرد. او اکنون با نرم‌افزار بازیافت به‌خوبی آشناست و استفاده از آن را به مادر و خواهرهایش هم توصیه کرده است.

کار وقتی جدی شد که بطری‌ها زیاد شد

زهرا غیور متولد‌1362است. او دو فرزند دارد. دخترش در دانشگاه تحصیل می‌کند و پسرش شانزده‌ساله است. می‌گوید: من از وقتی ازدواج کردم، زباله‌های خشک و تر را جدا می‌کنم. اوایل این زباله‌ها را یا به ماشین بازیافت که به کوچه‌مان می‌آمد، تحویل می‌دادم یا در کیسه‌ای جدا جلو خانه می‌گذاشتم. اما وقتی به‌طور جدی به فکر تفکیک افتادم که در باشگاه ورزشی برادرم مشغول به کار شدم.
آن‌طور‌که زهرا‌خانم تعریف می‌کند، او دو سال در باشگاه برادرش به رتق‌وفتق امور می‌پرداخته است. ادامه می‌دهد: روز‌به‌روز به تعداد ورزشکاران باشگاه اضافه می‌‎شد. هر روز جلو در باشگاه، با حجم زیادی زباله خشک مثل بطری آب و آبمیوه روبه‌رو می‌شدم. صحنه آزاددهنده‌ای بود.

نمی‌شد که مدام به این افراد تذکر بدهم زباله‌ها را به هم نریزند و جلو در را کثیف نکنند. آنجا بود که به فکر تفکیک زباله افتادم

 از سوی دیگر، مدام زباله‌گردها می‌آمدند و زباله‌ها را به هم می‌ریختند. این موضوع خیلی آزارم می‌داد. نمی‌شد که مدام به این افراد تذکر بدهم زباله‌ها را به هم نریزند و جلو در را کثیف نکنند. آنجا بود که به فکر تفکیک زباله افتادم.

زهرا‌خانم از‌طریق یکی از دوستانش با نرم‌افزار سازمان بازیافت آشنا می‌شود و آن را روی گوشی‌اش نصب می‌کند؛ «‌ماهی یکی‌دوبار بسته به میزان زباله خشکی که جمع می‌شد، با شرکت تماس می‌گرفتم و آن‌ها برای بردن زباله‌ها می‌آمدند. در‌مقابل زباله‌ها مبلغی به حسابم واریز می‌شد. شاید مبلغ چشمگیری نبود، اما لااقل خاطرم جمع بود که مشتری‌ها با دیدن زباله‌های به‌هم‌ریخته جلو در مکدر نمی‌شوند.»

تأثیر روی بانوان ورزشکار

او از تشویق و استقبال خانم‌هایی می‌گوید که به باشگاه می‌آمدند و متوجه می‌شدند زباله‌های خشک آنجا تفکیک می‌شود؛ «بعضی‌هایشان چند و چون ماجرا را از من می‌پرسیدند و نرم‌افزار تفکیک زباله را روی گوشی‌شان نصب می‌‎کردند.»

خانم غیور از همان موقع در منزل هم تفکیک زباله را با دقت بیشتر اجرا می‌کند؛ «دختر و پسرم خودشان می‌دانند زباله‌های خشک را باید جدا کنند و نباید با زباله‌های تر در سطل زباله بیندازند. در این دو سال حجم زباله‌های تر در خانه ما کاهش پیدا کرده است؛ چون هر زباله خشکی را جدا می‌کنیم.»

او یکی از سطل‌های کارتنی مخصوص تفکیک زباله را در پیلوت آپارتمان گذاشته است و همسایه‌ها هم اگر در خودرویشان زباله خشک داشته باشند، آن را در این سطل‌ها می‌اندازند. از‌طرفی زهرا‌خانم برای مادر و خواهرهایش نیز این نرم‌افزار را فعال کرده و آن‌ها را تشویق به تفکیک زباله کرده است. آن‌ها هم مدتی است زباله‌های تر و خشک را جدا می‌کنند و به بازیافت تحویل می‌دهند.

زهرا‌خانم از اولین مشترکان نرم‌افزار تفکیک زباله است.خانم غیور علاوه‌بر اینکه فرزندان و اطرافیانش را به پیروی از این فرهنگ تشویق می‌کند، می‌کوشد هر‌جا که می‌رود و به هر محیطی که پا می‌گذارد، این موضوع را به بقیه آموزش دهد. این شهروند محیط زیستی نرم‌افزارهای بهروب، اکو و بازیست را برای تحویل زباله ‌های تفکیک شده به شهروندان توصیه می‌کند.